In deze column, wil ik iets schrijven over onze ervaring
met harde groei. Ons bedrijf is een periode erg hard
gegroeid, daarna kwam er een periode waarin we
alleen maar keihard in rondjes liepen. De rendementen
waren negatief. Alles zat in een grote emmer, er kwam
veel in, maar er liep nog meer uit. We hebben deze
problemen opgelost door alle activiteiten splitsen in
drie verschillende bedrijven, Hans Rietveld Agrarisch
Advies BV, Hans Rietveld Agrarische Bemiddeling
BV en de boerderij. Ieder bedrijf moet zijn eigen
broek ophouden en rendement opleveren. Uit de
eerste analyse kwam dat de eenvoudigste activiteit,
Bemiddeling, het bij elkaar brengen van vraag en
aanbod, de kurk was waar alles op dreef. Hierna zijn
er binnen de bedrijven alle afzonderlijke zaken tegen
het licht gehouden. Dit resulteerde in gesprekken met
betrokkenen en we hebben daarin afscheid genomen
van mensen. Ik schrijf dit nu zakelijk, maar zulke dingen
gaan gepaard met emoties en soms zeer negatieve.
Nu zijn we op punt waarbij alle processen gevolgd worden
en er maandelijks of zelfs wekelijks gemeten wordt.
We kunnen nu de bedrijven volgen en sneller bijsturen.
Het blijft een proces van opletten. Daarbij is de boerderij
de moeilijkste om te sturen naar rendement. De kou,
een laag droge stofgehalte in de snijmaïs en het zuinig
willen zijn met droge grondstoffen zorgden er voor
dat de groei van de dieren steeds lager werd.
Nu we de processen weer in de hand hebben kunnen we
ons weer meer richten op langere termijn planningen.
Een zaak die ons bezig houdt is onze houding ten
opzichte van nieuw beleid. Moeten we hierin neutraal
zijn of toch positie kiezen als een zwakke groep wordt
weggedrukt. Ik wil dit duidelijker maken met voorbeeld:
LTO lobbyt erg sterk om natuurgebieden uit te sluiten
voor toeslagrechten. In hun visie mogen toeslagrechten
alleen verzilverd worden op hoog productief gras en
bouwland. De bedrijven die gebruik maken van de
natuurgebieden en door middel van premies een deel
van de Nederlandse toeslagrechten hebben opgebouwd,
wordt een troostprijs voorgehouden.
LTO gaat voor hen lobbyen voor een graaspremie.
Prachtig plan zo lijkt het, ware het niet dat de
graaspremie uit de tweede pijler moet komen. Uit deze
pijler moeten ook de agrarisch natuur en innovatie
subsidie worden betaald. Deze pot is al overbelast.
Probeer maar eens neutraal te blijven als een grote
organisatie als de LTO Vlees vee bestuurders dit mooi
voorspiegelen. Ik vind dat moeilijk.
HR
